rekwizytorka

rekwizytorka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌrɛkfʲizɨˈtɔrka], AS: [rekfʹizytorka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• akc. pob.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) forma żeńska od: rekwizytor

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	rekwizytorka	rekwizytorki
dopełniacz	rekwizytorki	rekwizytorek
celownik	rekwizytorce	rekwizytorkom
biernik	rekwizytorkę	rekwizytorki
narzędnik	rekwizytorką	rekwizytorkami
miejscownik	rekwizytorce	rekwizytorkach
wołacz	rekwizytorko	rekwizytorki

przykłady:

(1.1) Rekwizytorka odpowiada materialnie za powierzone rekwizyty. (z Internetu)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rekwizyt m, rekwizytornia ż

forma męska rekwizytor m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: rekwizytor

• bułgarski: (1.1) реквизиторка ż

źródła: