rechotać

rechotać (język polski)

wymowa:

IPA: [rɛˈxɔtaʨ̑], AS: [reχotać]

​

znaczenia:

czasownik

(1.1) o żabie: wydawać charakterystyczny głos

(1.2) pot. śmiać się chrapliwie lub bezmyślnie

czasownik zwrotny rechotać się

(2.1) pot. śmiać się chrapliwie lub bezmyślnie

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) rżeć

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rechotanie n, rechot m

czas. zarechotać

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) croak; (1.2) cackle; (2.1) cackle
• białoruski: (1.2) рагатаць
• duński: (1.1) kvække
• górnołużycki: (1.2) rjehotać
• niemiecki: (1.1) quaken; (1.2) wiehern; (2.1) wiehern
• szwedzki: (1.1) kväka; (1.2) garva, flabba, skrocka

źródła: