ratownik

ratownik (język polski)

ratownicy (1.2)

ratownik (1.3)

wymowa:

IPA: [raˈtɔvʲɲik], AS: [ratovʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba niosąca pomoc w nagłej sytuacji

(1.2) osoba uprawniona do udzielania pierwszej pomocy

(1.3) osoba pilnująca bezpieczeństwa na kąpielisku

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ratownik	ratownicy
dopełniacz	ratownika	ratowników
celownik	ratownikowi	ratownikom
biernik	ratownika	ratowników
narzędnik	ratownikiem	ratownikami
miejscownik	ratowniku	ratownikach
wołacz	ratowniku	ratownicy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) ratownik medyczny

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ratunek m, ratowanie n, ratownictwo n, uratowanie n, poratowanie n, wyratowanie n, odratowanie n

forma żeńska ratowniczka ż

czas. ratować ndk., uratować dk., poratować dk., wyratować dk., odratować dk.

przym. ratowniczy, ratunkowy

przysł. ratunkowo, ratowniczo

wykrz. ratunku

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.3) lifeguard
• baskijski: (1.1) sorosle; (1.2) sorosle; (1.3) sorosle
• białoruski: (1.1) ратавальнік m
• chorwacki: (1.3) spasilac
• duński: (1.1) redder w
• fiński: (1.3) uimavalvoja
• hiszpański: (1.1) socorrista m; (1.2) socorrista m; (1.3) socorrista m
• holenderski: (1.1) redder; (1.3) badmeester
• kazachski: (1.1) құтқарушы; (1.2) құтқарушы; (1.3) құтқарушы
• niemiecki: (1.1) Retter m (1.2) Rettungsassistent m (1.3) Bademeister m
• nowogrecki: (1.2) ειδικευμένος m στην παροχή πρώτων βοηθειών; (1.3) ναυαγοσώστης m
• rosyjski: (1.1) спаситель, спасатель m; (1.3) спасатель m
• wilamowski: (1.1) retter m

źródła: