puk

puk (język polski)

wymowa:

IPA: [puk], AS: [puk]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) odgłos uderzenia

wykrzyknik

(2.1) zob. puk-puk

odmiana:

(2.1) nieodm.

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pukanie n, puknięcie n, pukawka ż, pukadełko n

czas. pukać ndk., puknąć dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: puk-puk

źródła:

puk (język chuuk)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) książka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w papierowych słownikach lub wiarygodnych słownikach online. Jeśli znasz chuuk, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

puk (język czeski)

puk (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) sport. krążek hokejowy

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	puk	puky
dopełniacz	puku	puků
celownik	puku	pukům
biernik	puk	puky
wołacz	puku	puky
miejscownik	puku	pucích
narzędnik	pukem	puky

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: