propen

propen (język polski)

trójwymiarowy model cząsteczki propenu (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈprɔpɛ̃n], AS: [propẽn], zjawiska fonetyczne: nazal.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. organiczny związek chemiczny z szeregu homologicznego alkenów, bezbarwny gaz; zob. też propen w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	propen
dopełniacz	propenu
celownik	propenowi
biernik	propen
narzędnik	propenem
miejscownik	propenie
wołacz	propenie

przykłady:

(1.1) Propen otrzymywany jest z gazów krakingowych i w procesie pirolizy olefinowej.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) propylen

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) propene
• francuski: (1.1) propène m
• łaciński: (1.1) propenum n
• rosyjski: (1.1) пропен
• szwedzki: (1.1) propen w/n

źródła:

propen (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny lub nijaki

(1.1) chem. propen

odmiana:

(1.1) en propen, propenen lub ett propen, propenet

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: