powietrzny

powietrzny (język polski)

wymowa:

IPA: [pɔˈvʲjɛṭʃnɨ], AS: [povʹi ̯eṭšny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• udziąs.• i → j  ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) związany z powietrzem, dotyczący powietrza

(1.2) taki, który odbywa się w powietrzu, na pewnej wysokości

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	powietrzny		powietrzna	powietrzne	powietrzni	powietrzne
dopełniacz	powietrznego		powietrznej	powietrznego	powietrznych
celownik	powietrznemu		powietrznej	powietrznemu	powietrznym
biernik	powietrznego	powietrzny	powietrzną	powietrzne	powietrznych	powietrzne
narzędnik	powietrznym		powietrzną	powietrznym	powietrznymi
miejscownik	powietrznym		powietrznej	powietrznym	powietrznych
wołacz	powietrzny		powietrzna	powietrzne	powietrzni	powietrzne
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) poduszka powietrzna, obszar powietrzny • trąba powietrzna • front powietrzny • perspektywa powietrzna

(1.2) bitwa powietrzna • most powietrzny • siły powietrzne • powietrznodesantowy

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. powietrze n, powietrznik m, powietrzność ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) aerial, airy
• białoruski: (1.1) паветраны
• esperanto: (1.1) aera; (1.2) aera
• francuski: (1.1) aérien
• hindi: (1.2) हवाई
• hiszpański: (1.1) aéreo; (1.2) aéreo
• interlingua: (1.1) aeree
• kataloński: (1.1) aeri
• rosyjski: (1.1) воздушный
• sanskryt: (1.1) आकाशीय
• ukraiński: (1.1) повітряний
• węgierski: (1.1) légi; (1.2) légi
• włoski: (1.1) aereo

źródła: