powieściopisarz

powieściopisarz (język polski)

wymowa:

​, IPA: [ˌpɔvʲjɛ̇ɕʨ̑ɔˈpʲisaʃ], AS: [povʹi ̯ėśćopʹisaš], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• podw. art.• akc. pob.• i → j 

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) liter. autor powieści

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	powieściopisarz	powieściopisarze
dopełniacz	powieściopisarza	powieściopisarzy
celownik	powieściopisarzowi	powieściopisarzom
biernik	powieściopisarza	powieściopisarzy
narzędnik	powieściopisarzem	powieściopisarzami
miejscownik	powieściopisarzu	powieściopisarzach
wołacz	powieściopisarzu	powieściopisarze

przykłady:

(1.1) Na egzaminie ustnym musiałem wymienić pięciu powieściopisarzy epoki pozytywizmu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) pisarz

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. powieściopisarstwo n

forma żeńska powieściopisarka ż

przym. powieściopisarski

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. powieść + -o- + pisarz

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) novelist
• baskijski: (1.1) eleberrigile, nobelagile
• białoruski: (1.1) раманіст m
• czeski: (1.1) romanopisec m
• francuski: (1.1) romancier m
• hindi: (1.1) उपन्यासकार m
• hiszpański: (1.1) novelista m
• interlingua: (1.1) romanciero, romancero
• jidysz: (1.1) ראָמאַניסט m (romanist)
• kataloński: (1.1) novel·lista m
• niemiecki: (1.1) Romanschriftsteller m, Romanautor m
• nowogrecki: (1.1) μυθιστοριογράφος m
• rosyjski: (1.1) романист m
• szwedzki: (1.1) romanförfattare w
• ukraiński: (1.1) романіст m
• włoski: (1.1) romanziere m

źródła: