ponorbertański

ponorbertański (język polski)

kościół ponorbertański (1.1)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) hist. archit. taki, który kiedyś należał do norbertanów

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	ponorbertański		ponorbertańska	ponorbertańskie	ponorbertańscy	ponorbertańskie
dopełniacz	ponorbertańskiego		ponorbertańskiej	ponorbertańskiego	ponorbertańskich
celownik	ponorbertańskiemu		ponorbertańskiej	ponorbertańskiemu	ponorbertańskim
biernik	ponorbertańskiego	ponorbertański	ponorbertańską	ponorbertańskie	ponorbertańskich	ponorbertańskie
narzędnik	ponorbertańskim		ponorbertańską	ponorbertańskim	ponorbertańskimi
miejscownik	ponorbertańskim		ponorbertańskiej	ponorbertańskim	ponorbertańskich
wołacz	ponorbertański		ponorbertańska	ponorbertańskie	ponorbertańscy	ponorbertańskie
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Zaduszki jazzowe odbywają się zwykle w kościele ponorbertańskim koło dworca.

(1.1) Klasztor ponorbertański biskup dał franciszkanom.

składnia:

kolokacje:

(1.1) kościół / klasztor ponorbertański

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) kościelny

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. norbertanin m, norbertanka ż, Norbert m

przym. norbertański

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. po- + norbertański < pol. norbertanin < pol. Norbert

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: