politykier

politykier (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌpɔlʲiˈtɨcɛr], AS: [polʹityḱer], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pejor. źle oceniany polityk

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	politykier	politykierzy
dopełniacz	politykiera	politykierów
celownik	politykierowi	politykierom
biernik	politykiera	politykierów
narzędnik	politykierem	politykierami
miejscownik	politykierze	politykierach
wołacz	politykierze	politykierzy

przykłady:

(1.1) Ten politykier stał się prezydentem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) polityk

hiponimy:

(1.1) demagog, populista

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. politykierstwo n, polityk m, polityka ż

przym. politykierski

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) od wyrazu polityka

uwagi:

tłumaczenia:

• rosyjski: (1.1) политикан m

źródła:

politykier (język wilamowski)

politykiyn (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) polityk

odmiana:

(1.1) lp politykier; lm politykiyn

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. polityk ż

forma żeńska politykieryn ż

przym. polityś

przysł. polityś

związki frazeologiczne:

etymologia:

wilam. polityk + -ier

uwagi:

źródła: