| Uwaga |
|---|
poligrafia
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
poligrafia (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌpɔlʲiˈɡrafʲja], AS: [polʹigrafʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) druk. poligr. dział techniki zajmujący się wytwarzaniem publikacji drukowanych; zob. też poligrafia w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) blm[1],
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik poligrafia poligrafie dopełniacz poligrafii poligrafii / przest. poligrafij celownik poligrafii poligrafiom biernik poligrafię poligrafie narzędnik poligrafią poligrafiami miejscownik poligrafii poligrafiach wołacz poligrafio poligrafie
- przykłady:
- (1.1) Od kandydata oczekujemy znajomości zagadnień związanych z poligrafią.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) drukarstwo[2], poligr.
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. poligraf m, poligrafika m
- przym. poligraficzny
- związki frazeologiczne:
- mała poligrafia
- etymologia:
- gr. πολυγραφία (polygraphía) → płodne pisarstwo[3]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- jidysz: (1.1) דרוקערײַ ż (drukeraj)
- rosyjski: (1.1) полиграфия ż
- źródła:
- ↑ Hasło poligrafia w: Wielki słownik języka polskiego PWN, red. Stanisław Dubisz, t. III, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2018, ISBN 978–83–01–19910–4, s. 668.
- ↑
Hasło poligrafia w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.