plebejusz

plebejusz (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. człowiek zaliczany do plebsu, rzymskiej klasy społecznej

(1.2) hist. człowiek zaliczany do plebsu, grupy społecznej nie posiadającej szlachectwa

(1.3) współcz. przen. ktoś niewykształcony i niezamożny, mający obojętny stosunek do kultury

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	plebejusz	plebejusze / daw. plebejuszowie
dopełniacz	plebejusza	plebejuszów / plebejuszy
celownik	plebejuszowi	plebejuszom
biernik	plebejusza	plebejuszów / plebejuszy
narzędnik	plebejuszem	plebejuszami
miejscownik	plebejuszu	plebejuszach
wołacz	plebejuszu	plebejusze / daw. plebejuszowie
depr. M. i W. lm: (te) plebejusze

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) patrycjusz

(1.2) szlachcic

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. plebs m, plebejskość n, plebejuszka ż, plebejka ż

przym. plebejski, plebejuszowski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• esperanto: (1.1) plebano; (1.2) plebano; (1.3) plebano, popolaĉo
• hiszpański: (1.1) plebeyo m; (1.2) plebeyo m
• nowogrecki: (1.1) πληβείος m; (1.2) πληβείος m

źródła: