piekarnik

piekarnik (język polski)

piekarnik (1.1)

wymowa:

IPA: [pʲjɛˈkarʲɲik], AS: [pʹi ̯ekarʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) techn. kulin. wbudowane w trzon kuchenny lub wolno stojące domowe urządzenie do pieczenia, głównie ciast i potraw mięsnych; zob. też piekarnik w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	piekarnik	piekarniki
dopełniacz	piekarnika	piekarników
celownik	piekarnikowi	piekarnikom
biernik	piekarnik	piekarniki
narzędnik	piekarnikiem	piekarnikami
miejscownik	piekarniku	piekarnikach
wołacz	piekarniku	piekarniki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) kuchenka, piec, pot. piecyk

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. piecyk mrz, piec m, piekarnia ż, piekarnictwo n, piekarstwo n, piekarz m, piekarzowa ż, piekarczyk m, pieczeń ż

czas. piec ndk.

przym. piekarski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) oven
• baskijski: (1.1) labe
• esperanto: (1.1) bakujo, bakforno
• galicyjski: (1.1) forno m
• hiszpański: (1.1) horno m
• kaszubski: (1.1) piekarnik m
• kataloński: (1.1) forn m
• niemiecki: (1.1) Backofen m
• nowogrecki: (1.1) φούρνος m
• rosyjski: (1.1) духовка ż
• rusiński: (1.1) рула ż
• wilamowski: (1.1) bakkūva m, bakuwa m

źródła:

piekarnik (język kaszubski)

piekarnik (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) techn. kulin. piekarnik

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: