piętrowiec

piętrowiec (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pot. budynek piętrowy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	piętrowiec	piętrowce
dopełniacz	piętrowca	piętrowców
celownik	piętrowcowi	piętrowcom
biernik	piętrowiec	piętrowce
narzędnik	piętrowcem	piętrowcami
miejscownik	piętrowcu	piętrowcach
wołacz	piętrowcu	piętrowce

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) trzypiętrowiec • czteropiętrowiec • pięciopiętrowiec • sześciopiętrowiec • siedmiopiętrowiec • ośmiopiętrowiec • dziewięciopiętrowiec • dziesięciopiętrowiec • jedenastopiętrowiec • dwunastopiętrowiec • trzynastopiętrowiec • czternastopiętrowiec • piętnastopiętrowiec • siedemnastopiętrowiec • osiemnastopiętrowiec • dziewiętnastopiętrowiec • dwudziestopiętrowiec • trzydziestopiętrowiec • czterdziestopiętrowiec itd.

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. piętro n, pięterko n, piętrówka ż, piętrus mrz, piętrzenie n, podpiętrzenie n, popiętrzenie n, spiętrzanie n, spiętrzenie n, wypiętrzanie n, wypiętrzenie n

przym. piętrowy

przysł. piętrowo

czas. piętrzyć ndk., podpiętrzyć dk., popiętrzyć dk., spiętrzać ndk., spiętrzyć dk., wypiętrzać ndk., wypiętrzyć dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: