pięciokątny

pięciokątny (język polski)

pięciokątny (1.1) budynek

pięciokątna (1.1) figura

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który ma pięć kątów

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	pięciokątny		pięciokątna	pięciokątne	pięciokątni	pięciokątne
dopełniacz	pięciokątnego		pięciokątnej	pięciokątnego	pięciokątnych
celownik	pięciokątnemu		pięciokątnej	pięciokątnemu	pięciokątnym
biernik	pięciokątnego	pięciokątny	pięciokątną	pięciokątne	pięciokątnych	pięciokątne
narzędnik	pięciokątnym		pięciokątną	pięciokątnym	pięciokątnymi
miejscownik	pięciokątnym		pięciokątnej	pięciokątnym	pięciokątnych
wołacz	pięciokątny		pięciokątna	pięciokątne	pięciokątni	pięciokątne
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pentagonalny

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) wielokątny

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pięciokąt m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) пяцівугольны, пяцікутны
• hiszpański: (1.1) pentágono, pentagonal
• nowogrecki: (1.1) πεντάγωνος
• rosyjski: (1.1) пятиугольный
• słowacki: (1.1) päťuholníkový
• ukraiński: (1.1) п'ятикутний

źródła: