Uwaga |
---|
permanent
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
permanent (język angielski)
- wymowa:
- IPA: [ˈpɜːmənənt]
- wymowa amerykańska
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) stały, trwały, stabilny
- (1.2) permanentny, nieprzerwany, ciągły, wieczny, stały
rzeczownik
- (2.1) mat. w teorii grafów: statecznik[1]
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- impermanent
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przysł. permanently
- rzecz. permanence, impermanence, permanency
- przym. impermanent
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Jerzy Jaworski, Zbigniew Lonc i Mariusz Woźniak, Słownik angielsko-polski teorii grafów.
permanent (język francuski)
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) stały, trwały, stabilny
- (1.2) permanentny, nieprzerwany, ciągły, wieczny, stały
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1) constant, continuel, durable, endémique, immuable, inaltérable, incessant, inébranlable, perpétuel, persistant, stable, suivi[1]
- (1.2) éternel
- antonimy:
- (1.1) changeant, discontinu, instable, intermittent
- (1.2) éphémère, épisodique, momentané, passager, précaire, provisoire, temporaire, transitoire
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. permanence ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. permanens, permanentis[2]
- uwagi:
- źródła:
permanent (język niemiecki)
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) permanentny, stały
- odmiana:
- (1.1)
(zob. deklinacja przymiotnikowa) liczba pojedyncza liczba mnoga przypadek deklinacja m ż n m ż n Nom. słaba der permanente die permanente das permanente die permanenten mieszana (k)ein permanenter (k)eine permanente (k)ein permanentes keine permanenten mocna permanenter permanente permanentes permanente Gen. słaba des permanenten der permanenten des permanenten der permanenten mieszana (k)eines permanenten (k)einer permanenten (k)eines permanenten keiner permanenten mocna permanenten permanenter permanenten permanenter Dat. słaba dem permanenten der permanenten dem permanenten den permanenten mieszana (k)einem permanenten (k)einer permanenten (k)einem permanenten keinen permanenten mocna permanentem permanenter permanentem permanenten Akk. słaba den permanenten die permanente das permanente die permanenten mieszana (k)einen permanenten (k)eine permanente (k)ein permanentes keine permanenten mocna permanenten permanente permanentes permanente
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
permanent (język szwedzki)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) permanentny, ciągle trwający[1]
rzeczownik, rodzaj wspólny
- odmiana:
- (1.1) permanent, permanent, permanenta
- (2.1) en permanent, permanenten
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: