patka

patka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈpatka], AS: [patka]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pasek materiału przyszyty lub przypięty do ubrania, służący do ściągnięcia luźnej jego części lub stanowiący ozdobę

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	patka	patki
dopełniacz	patki	patek
celownik	patce	patkom
biernik	patkę	patki
narzędnik	patką	patkami
miejscownik	patce	patkach
wołacz	patko	patki

przykłady:

(1.1) Kupiła płaszczyk z patką w talii.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) flap

źródła:

patka (język chorwacki)

patka (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zool. kaczka

odmiana:

(1.1) lp patka, patke, patki, patku, patkom, patki, patko; lm patke, pataka, patkama, patke, patkama, patkama, patke

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. patak

przym. pačji

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

patka (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) piętka (chleba)

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	patka	patky
dopełniacz	patky	patek
celownik	patce	patkám
biernik	patku	patky
wołacz	patko	patky
miejscownik	patce	patkách
narzędnik	patkou	patkami

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: