płucny

płucny (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) anat. dotyczący płuca, związany z płucami, znajdujący się w płucach, będący częścią płuc

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	płucny		płucna	płucne	płucni	płucne
dopełniacz	płucnego		płucnej	płucnego	płucnych
celownik	płucnemu		płucnej	płucnemu	płucnym
biernik	płucnego	płucny	płucną	płucne	płucnych	płucne
narzędnik	płucnym		płucną	płucnym	płucnymi
miejscownik	płucnym		płucnej	płucnym	płucnych
wołacz	płucny		płucna	płucne	płucni	płucne
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) nadciśnienie płucne • pęcherzyk płucny • dżuma płucna

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. płuco n, opłucna ż, płucik mrz, płucko n

przym. opłucnowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) pulmonary
• bułgarski: (1.1) белодробен
• czeski: (1.1) plicní, pulmonální
• francuski: (1.1) pulmonaire
• hiszpański: (1.1) pulmonar
• niemiecki: (1.1) w złożeniach Lungen-, pulmonal
• rosyjski: (1.1) лёгочный
• słowacki: (1.1) pľúcny, pulmonálny
• ukraiński: (1.1) легеневий
• włoski: (1.1) polmonare, rzad. pneumonico

źródła: