płocczanin

płocczanin (język polski)

wymowa:

IPA: [pwɔʦ̑ˈʧ̑ãɲĩn], AS: [pu̯ocčãńĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mieszkaniec Płocka

(1.2) osoba pochodząca z Płocka, urodzona w Płocku

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	płocczanin	płocczanie
dopełniacz	płocczanina	płocczan
celownik	płocczaninowi	płocczanom
biernik	płocczanina	płocczan
narzędnik	płocczaninem	płocczanami
miejscownik	płocczaninie	płocczanach
wołacz	płocczaninie	płocczanie
depr. M. i W. lm: (te) płocczany

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) wybitny / znany płocczanin • szanowni / drodzy płocczanie!

(1.2) rodowity płocczanin • płocczanin z krwi i kości / z urodzenia / z dziada pradziada

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) mieszkaniec

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Płock m, Płockie n

forma żeńska płocczanka ż

przym. płocki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą.

tłumaczenia:

źródła: