Uwaga |
---|
płacz
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
płacz (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
czasownik, forma fleksyjna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik płacz płacze dopełniacz płaczu płaczów celownik płaczowi płaczom biernik płacz płacze narzędnik płaczem płaczami miejscownik płaczu płaczach wołacz płaczu płacze
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) łzy
- antonimy:
- (1.1) śmiech
- hiperonimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. płaksa mos/ż, płaczliwość ż, płakanie n, płaczka ż
- czas. płakać, zapłakać, wypłakać, wypłakać się, opłakać, opłakiwać
- przym. płaczliwy
- przysł. płaczliwie
- związki frazeologiczne:
- płacz i zgrzytanie zębów • przysłowie: ranny deszcz a babski płacz niedługo trwają[1]
- etymologia:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) crying
- arabski: (1.1) بكاء, بكى
- baskijski: (1.1) negar
- białoruski: (1.1) плач m
- bułgarski: (1.1) плач m
- duński: (1.1) gråd w
- esperanto: (1.1) ploro
- hiszpański: (1.1) llanto m, lloro m
- niemiecki: (1.1) Weinen n
- nowogrecki: (1.1) κλάμα n
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)
- rosyjski: (1.1) плач m
- suahili: (1.1) kilio
- ukraiński: (1.1) плач m
- wilamowski: (1.1) grȧjn m
- włoski: (1.1) pianto m
- źródła:
- ↑ Jan Tokarski, A ileż to kłopotu… ze spójnikiem „a”, „Poradnik Językowy” nr 4/1951, s. 1.
- ↑ Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.