Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

otomana

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Podobna pisownia Podobna pisownia: ottomana

otomana (język polski)

otomana (1.1)
wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) niska kanapa lub sofa z bocznymi wałkami i miękkim oparciem[1]
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikotomanaotomany
dopełniaczotomanyotoman
celownikotomanieotomanom
biernikotomanęotomany
narzędnikotomanąotomanami
miejscownikotomanieotomanach
wołaczotomanootomany
przykłady:
(1.1) W kącie na otomanie siedział czarny kocur.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Otomania ż, otomanka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. ottomane, od franc. ottoman → otomański, osmański[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło otomana w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło otomana w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=otomana&oldid=80542”