Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

obuć

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

obuć (język polski)

wymowa:
IPA[ˈɔbuʨ̑], AS[obuć]
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. obuwać)

(1.1) założyć buty
odmiana:
(1.1) koniugacja Xa
przykłady:
składnia:
(1.1) obuć + B.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) zzuć
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. obuwie n, obuwniczy mrz, obuwnik m, obucie n, obuwanie n
czas. obuwać ndk.
przym. obuty, obuwniczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *obutinałożyć obuwie, odzież[1]
por. białor. абуць, ros. обуть, ukr. обути
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło obuć w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.