obr

obr (język polski)

wymowa:

IPA: [ɔpr̥], AS: [opr̦], zjawiska fonetyczne: wygł.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) daw. olbrzym

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	obr	obrowie
dopełniacz	obra	obrów
celownik	obrowi	obrom
biernik	obra	obrów
narzędnik	obrem	obrami
miejscownik	obrze	obrach
wołacz	obrze	obrowie
depr. M. i W. lm: (te) obry

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. olbrzymi

związki frazeologiczne:

etymologia:

czes. obr

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

obr (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) olbrzym

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	obr	obři
dopełniacz	obra	obrů
celownik	obrovi / obru	obrům
biernik	obra	obry
wołacz	obře	obři
miejscownik	obrovi / obru	obrech
narzędnik	obrem	obry

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. obrovský

związki frazeologiczne:

etymologia:

źródłosłów dla pol. obr

uwagi:

źródła: