oblat

oblat (język polski)

oblat (1.2)

wymowa:

IPA: [ˈɔblat], AS: [oblat]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) praw. adresat oferty

(1.2) członek katolickiego misyjnego zgromadzenia zakonnego założonego w 1816 r. we Francji, zob. też oblaci w Wikipedii

(1.3) osoba świecka, która stosuje się do zasad zakonnych i ma prawo do noszenia stroju zakonnego

(1.4) hist. w średniowieczu: dziecko przeznaczone przez rodziców do zakonu

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	oblat	oblaci
dopełniacz	oblata	oblatów
celownik	oblatowi	oblatom
biernik	oblata	oblatów
narzędnik	oblatem	oblatami
miejscownik	oblacie	oblatach
wołacz	oblacie	oblaci

przykłady:

(1.1) [...] przyjęcie oferty powinno wyrażać stanowczą i bezwarunkową wolę oblata zaakceptowania wszystkich postanowień zawartych w ofercie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) oferent

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. oblatus

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

oblat (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) opłatek

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

rzecz. oblato

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

oblat (język szwedzki)

oblater (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) kośc. opłatek

odmiana:

(1.1) en oblat, oblaten, oblater, oblaterna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: