nowożytność

nowożytność (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. okres w dziejach ludzkości następujący po średniowieczu; zob. też nowożytność w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	nowożytność	nowożytności
dopełniacz	nowożytności	nowożytności
celownik	nowożytności	nowożytnościom
biernik	nowożytność	nowożytności
narzędnik	nowożytnością	nowożytnościami
miejscownik	nowożytności	nowożytnościach
wołacz	nowożytności	nowożytności

przykłady:

(1.1) Podział na starożytność, średniowiecze i nowożytność znajduje zastosowanie przede wszystkim w historii Europy, choć jest wykorzystywany także w badaniach nad krajami pozaeuropejskimi, szczególnie w opracowaniach syntetycznych.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) starożytność

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. nowożytnik mos

przym. nowożytny

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. nowożytny + -ość

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) early modern period
• baskijski: (1.1) Aro Modernoa
• francuski: (1.1) époque moderne ż
• hiszpański: (1.1) Edad Moderna ż
• portugalski: (1.1) Idade Moderna ż, Modernidade ż
• włoski: (1.1) storia moderna ż

źródła: