nikiel

nikiel (język polski)

nikiel (1.1)

wymowa:

​, IPA: [ˈɲicɛl], AS: [ńiḱel], zjawiska fonetyczne: zmięk.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu Ni i liczbie atomowej 28; zob. też nikiel w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	nikiel
dopełniacz	niklu
celownik	niklowi
biernik	nikiel
narzędnik	niklem
miejscownik	niklu
wołacz	niklu

przykłady:

(1.1) Jakie właściwości chemiczne ma nikiel?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) symbol. Ni

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) pierwiastek, metal

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. niklowanie n, nikielin m, nikielina ż, niklocen m, niklowiec m

czas. niklować ndk.

przym. niklowy

przysł. niklowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) niem. Nickel

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Pierwiastki chemiczne

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) nickel
• arabski: (1.1) نيكل
• asturyjski: (1.1) níquel m
• baskijski: (1.1) nikel
• białoruski: (1.1) нікель m
• bułgarski: (1.1) никел m
• buriacki: (1.1) никель
• czeski: (1.1) nikl m
• duński: (1.1) nikkel n
• esperanto: (1.1) nikelo
• fiński: (1.1) nikkeli
• francuski: (1.1) nickel m
• hiszpański: (1.1) níquel m
• holenderski: (1.1) nikkel
• japoński: (1.1) ニッケル (nikkeru)
• jidysz: (1.1) ניקל (nikl)
• kaszubski: (1.1) nikel m
• kataloński: (1.1) níquel m
• litewski: (1.1) nikelis m
• łaciński: (1.1) niccolum n, nichelium n
• macedoński: (1.1) никел
• mongolski: (1.1) никель
• niemiecki: (1.1) Nickel n
• nowogrecki: (1.1) νικέλιο n
• rosyjski: (1.1) никель m (nikjel')
• rumuński: (1.1) nichel
• słowacki: (1.1) nikel
• słoweński: (1.1) nikelj
• szwedzki: (1.1) nickel
• ukraiński: (1.1) нікель m
• volapük: (1.1) nikelin
• wilamowski: (1.1) nikl̥ n
• włoski: (1.1) nichel m

źródła: