naftalen

naftalen (język polski)

wymowa:

IPA: [naˈftalɛ̃n], AS: [naftalẽn], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. węglowodór występujący w temperaturze pokojowej w postaci białych i krystalicznych płatków; zob. też naftalen w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	naftalen
dopełniacz	naftalenu
celownik	naftalenowi
biernik	naftalen
narzędnik	naftalenem
miejscownik	naftalenie
wołacz	naftalenie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) naftalina

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. naftalenowy

rzecz. naftalina ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. naphthalene

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) naphthalene
• baskijski: (1.1) naftaleno
• czeski: (1.1) naftalen m
• francuski: (1.1) naphtalène m, naphtaline m
• hiszpański: (1.1) naftaleno m
• niemiecki: (1.1) Naphthalin n
• szwedzki: (1.1) naftalen n / w

źródła:

naftalen (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) chem. naftalen

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	naftalen	naftaleny
dopełniacz	naftalenu	naftalenů
celownik	naftalenu	naftalenům
biernik	naftalen	naftaleny
wołacz	naftalene	naftaleny
miejscownik	naftalenu	naftalenech
narzędnik	naftalenem	naftaleny

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

naftalen (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki lub wspólny

(1.1) chem. naftalen

odmiana:

(1.1) ett naftalen, naftalenet; blm lub en naftalen, naftalenen; blm

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) daw. naftalin

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: