nadbudówka

nadbudówka (język polski)

nadbudówka (1.3)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zdrobn. od: nadbudowa

(1.2) pot. nadbudowana część budynku

(1.3) mar. pomieszczenie na górnym pokładzie statku

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	nadbudówka	nadbudówki
dopełniacz	nadbudówki	nadbudówek
celownik	nadbudówce	nadbudówkom
biernik	nadbudówkę	nadbudówki
narzędnik	nadbudówką	nadbudówkami
miejscownik	nadbudówce	nadbudówkach
wołacz	nadbudówko	nadbudówki

przykłady:

(1.3) W maleńkiej nadbudówce na pokładzie stał kapitan z wykałaczką w zębach.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. nadbudowywanie n, nadbudowanie n, nadbudowa ż

czas. nadbudować dk., nadbudowywać ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. nadbudowa + -ka

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.3) quarterdeck
• hebrajski: (1.3) ספון אחרה (sipun akhrah) m
• hiszpański: (1.3) alcázar m
• niemiecki: (1.3) Achterdeck n, Hinterdeck n
• rosyjski: (1.3) квартердек (kvartɛrdɛ́k) m, ют (jut) m
• włoski: (1.3) cassero m

źródła: