nabić

nabić (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈnabʲiʨ̑], AS: [nabʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) aspekt dokonany od: nabijać

odmiana:

(1.1)

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		nabić
czas przyszły prosty		nabiję	nabijesz	nabije	nabijemy	nabijecie	nabiją
czas przeszły	m	nabiłem	nabiłeś	nabił	nabiliśmy	nabiliście	nabili
	ż	nabiłam	nabiłaś	nabiła	nabiłyśmy	nabiłyście	nabiły
	n	nabiłom	nabiłoś	nabiło
tryb rozkazujący		niech nabiję	nabij	niech nabije	nabijmy	nabijcie	niech nabiją
pozostałe formy czas zaprzeszły m nabiłem był nabiłeś był nabił był nabiliśmy byli nabiliście byli nabili byli ż nabiłam była nabiłaś była nabiła była nabiłyśmy były nabiłyście były nabiły były n nabiłom było nabiłoś było nabiło było forma bezosobowa czasu przeszłego nabito tryb przypuszczający m nabiłbym, byłbym nabił nabiłbyś, byłbyś nabił nabiłby, byłby nabił nabilibyśmy, bylibyśmy nabili nabilibyście, bylibyście nabili nabiliby, byliby nabili ż nabiłabym, byłabym nabiła nabiłabyś, byłabyś nabiła nabiłaby, byłaby nabiła nabiłybyśmy, byłybyśmy nabiły nabiłybyście, byłybyście nabiły nabiłyby, byłyby nabiły n nabiłobym, byłobym nabiło nabiłobyś, byłobyś nabiło nabiłoby, byłoby nabiło imiesłów przymiotnikowy przeszły m nabity nabici ż nabita nabite n nabite imiesłów przysłówkowy uprzedni nabiwszy rzeczownik odczasownikowy nabicie, nienabicie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. bić

rzecz. nabój n

związki frazeologiczne:

nabić w butelkę

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: nabijać

• kaszubski: (1.1) nabic

źródła: