na kogo Bóg, na tego i ludzie

na kogo Bóg, na tego i ludzie (język polski)

wymowa:

IPA: [na‿ˈkɔɡɔ ˈbuk na‿ˈtɛɡɔ i‿ˈluʥ̑ɛ], AS: [na‿kogo buk na‿tego i‿luʒ́e], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• zestr. akc.

znaczenia:

przysłowie polskie

(1.1) komu Bóg dał szczęście w życiu, ten ma wielu przyjaciół; i odwrotnie: kogo Bóg pokarał złym losem, od tego także ludzie się odwracają

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) w szczęściu każdy dopomoże, wielu przyjaciół ma, kto w szczęściu pływa, gdzie złe przypadki, tam przyjaciel rzadki

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

inne przysłowia związane z tematami: Bóg, szczęście, przyjaźń

tłumaczenia:

źródła:

hasło Bóg w: Samuel Bogumił Linde, Słownik Języka Polskiego t.I, cz.I (A-F)