Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

na koń

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

na koń (język polski)

wymowa:
IPA: [na‿ˈkɔ̃ɲ], AS: [na‿kõń], zjawiska fonetyczne: nazal.• zestr. akc.
znaczenia:

fraza wykrzyknikowa

(1.1) przest. wykrzyknik rozkazujący dosiąść konia

fraza przysłówkowa

(2.1) przest. na konia, na konie
odmiana:
przykłady:
(1.1) – Na koń i hajda na psubratów! – naraz zakrzyczał podnosząc się z klęczek. – Czekajcież, kobyle syny, my wam wypiszemy na łbach gwarancje i przyjacielstwa[1]!
(2.1) Hej, tam gdzieś znad czarnej wody // siada na koń kozak młody […][2].
(2.1) Spotkanie to podniosło Mieszka na duchu, pośpieszył do obozu, zebrał drużynę, siedli na koń i ruszyli[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
Zachowana archaiczna forma biernika równego mianownikowi[4].
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Władysław Stanisław Reymont, Rok 1794
  2. ↑ Pieśń Hej, sokoły.
  3. ↑ Klechdy domowe, autor nieznany, 1960 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  4. ↑ Jan Miodek, Rozmyślajcie nad mową!, Prószyński i S-ka, Warszawa 1999, s. 135.
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=na_koń&oldid=22352”