| Uwaga |
|---|
nów
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
nów (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) astr. faza Księżyca, w której księżyc jest oświetlony przez Słońce w taki sposób, że z Ziemi widać wyłącznie jego zacienioną część; zob. też nów w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik nów nowie dopełniacz nowiu nowiów / nowi celownik nowiowi nowiom biernik nów nowie narzędnik nowiem nowiami miejscownik nowiu nowiach wołacz nowiu nowie
- składnia:
- antonimy:
- (1.1) pełnia
- hiperonimy:
- (1.1) faza
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) pojęcie „nów” dotyczy tylko Księżyca, więc „nów Księżyca” jest tautologią; obu wyrazów można użyć w jednym zdaniu, gdy „Księżyc” jest podmiotem, a „nów” dopełnieniem, a więc poprawne są zdania: „Księżyc jest dziś w nowiu” lub: „Dzisiaj jest nów”.
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) new moon
- baskijski: (1.1) ilberri, ilargi berri
- czeski: (1.1) nov m
- duński: (1.1) nymåne w
- esperanto: (1.1) novluno
- francuski: (1.1) nouvelle lune ż
- hebrajski: (1.1) מולד m
- hiszpański: (1.1) luna nueva ż
- holenderski: (1.1) nieuwe maan w
- islandzki: (1.1) nýtt tungl n
- kataloński: (1.1) lluna nova ż
- łaciński: (1.1) interlunium n
- niemiecki: (1.1) Neumond m
- nowogrecki: (1.1) νέα σελήνη ż, νέο φεγγάρι n, νουμηωία ż
- rosyjski: (1.1) новолуние n
- słowacki: (1.1) nov m
- szwedzki: (1.1) nymåne w
- turecki: (1.1) yeni ay
- węgierski: (1.1) újhold
- włoski: (1.1) luna nuova ż
- źródła: