muka

muka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈmuka], AS: [muka]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) uderzenie pięścią w przedramię lub ramię, rodzaj żartu, wyrażenie poufałości

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	muka
dopełniacz	muki
celownik	muce
biernik	mukę
narzędnik	muką
miejscownik	muce
wołacz	muko

przykłady:

(1.1) Podszedłem do chłopaków i nagle dostałem mukę od Adriana.

składnia:

kolokacje:

(1.1) dostać mukę

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) circle game

źródła:

muka (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) męka

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	muka	muky
dopełniacz	muky	muk
celownik	muce	mukám
biernik	muku	muky
wołacz	muko	muky
miejscownik	muce	mukách
narzędnik	mukou	mukami

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. mučednice ż, mučidlo n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

muka (język górnołużycki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kulin. mąka

(1.2) papka

(1.3) mus

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) bruna muka

(1.2) w kropje muka

(1.3) sadowa muka

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. mukačka ż, mukar m, mukarstwo n

czas. mukarić ndk., mukojćić ndk.

przym. mukojty, mukowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

muka (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) męka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) nie mylić z: múka

źródła: