morfinista

morfinista (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba uzależniona od morfiny

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	morfinista	morfiniści
dopełniacz	morfinisty	morfinistów
celownik	morfiniście	morfinistom
biernik	morfinistę	morfinistów
narzędnik	morfinistą	morfinistami
miejscownik	morfiniście	morfinistach
wołacz	morfinisto	morfiniści

przykłady:

(1.1) Zresztą każdy morfinista wie, że stopniowo potrzeba coraz większej porcji morfiny, żeby zaczęła działać.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) narkoman, nałogowiec, uzależniony

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. morfina ż, Morfeusz m, morfinizm m

forma żeńska morfinistka ż

przym. morfinowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. morfina + -ista

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) morphinist, morphinomaniac, morphiomaniac
• baskijski: (1.1) morfinazale
• białoruski: (1.1) марфініст m
• duński: (1.1) morfinist w
• esperanto: (1.1) morfinmaniulo, morfinisto
• francuski: (1.1) morphinomane m
• hiszpański: (1.1) morfinómano m
• niemiecki: (1.1) Morphinist m
• rosyjski: (1.1) морфинист m
• słowacki: (1.1) morfinista m
• węgierski: (1.1) morfinista
• włoski: (1.1) morfinomane m

źródła:

morfinista (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) morfinista

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. morfín m, morfinizmus m

forma żeńska morfinistka ż

przym. morfínový, morfinistický, morfiový

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

morfinista (język węgierski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) morfinista

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. morfium

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: