mistrzowski

mistrzowski (język polski)

wymowa:

IPA: [mʲiˈsṭʃɔfsʲci], AS: [mʹisṭšofsʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• udziąs. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) świetny, wspaniały, doskonały w swojej dziedzinie; doskonale wykonany

(1.2) właściwy mistrzowi

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	mistrzowski		mistrzowska	mistrzowskie	mistrzowscy	mistrzowskie
dopełniacz	mistrzowskiego		mistrzowskiej	mistrzowskiego	mistrzowskich
celownik	mistrzowskiemu		mistrzowskiej	mistrzowskiemu	mistrzowskim
biernik	mistrzowskiego	mistrzowski	mistrzowską	mistrzowskie	mistrzowskich	mistrzowskie
narzędnik	mistrzowskim		mistrzowską	mistrzowskim	mistrzowskimi
miejscownik	mistrzowskim		mistrzowskiej	mistrzowskim	mistrzowskich
wołacz	mistrzowski		mistrzowska	mistrzowskie	mistrzowscy	mistrzowskie

przykłady:

(1.1) Mój opiekun przepięknie muzykuje na hawajskiej gitarze, nad której strunami panuje po mistrzowsku.

(1.2) Tytuł mistrzowski obroniła Polska.

składnia:

kolokacje:

(1.2) tytuł mistrzowski

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. mistrzostwa lm nmos, mistrzyni ż, mistrz mos, mistrzostwo n, mistrzunio mos

przysł. mistrzowsko

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. mistrz + -owski

uwagi:

Niepoprawna jest wymawa bez w „mistrzoski”

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) masterful, masterly; (1.2) champion
• białoruski: (1.2) чэмпіёнскі
• bułgarski: (1.1) майсторски
• estoński: meisterlik
• francuski: (1.2) de maître
• hiszpański: (1.1) magistral, genial, maestro; (1.2) de campeón
• nowogrecki: (1.1) αριστοτεχνικός, αριστουργηματικός
• rosyjski: (1.2) чемпионский
• ukraiński: (1.2) чемпіонський

źródła: