mim

mim (język polski)

mim (1.1)

wymowa:

IPA: [mʲĩm], AS: [mʹĩm], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) teatr. aktor występujący w pantomimie; zob. też mim w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) teatr. rodzaj utworu scenicznego w starożytnej Grecji i starożytnym Rzymie

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	mim	mimowie
dopełniacz	mima	mimów
celownik	mimowi	mimom
biernik	mima	mimów
narzędnik	mimem	mimami
miejscownik	mimie	mimach
wołacz	mimie	mimowie

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	mim	mimy
dopełniacz	mimu	mimów
celownik	mimowi	mimom
biernik	mim	mimy
narzędnik	mimem	mimami
miejscownik	mimie	mimach
wołacz	mimie	mimy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) mimik, pantomimista

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. mimik m, mimika ż, mimetyzm mrz

przym. mimiczny

przysł. mimicznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. μίμος (mímos)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) mime
• hiszpański: (1.1) mimo m; (2.1) mimo m
• niemiecki: (1.1) Pantomime m
• słowacki: (1.1) mím m; (2.1) mímus m

źródła:

mim (język portugalski)

wymowa:

(1.1) IPA: /mĩ/

​

znaczenia:

zaimek osobowy

(1.1) mnie (po przyimku)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) para mim → dla mnie

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: