metaxa

metaxa (użycie wyrazu obcego w języku polskim)

metaxa (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) spoż. rodzaj regionalnej greckiej wódki będącej mieszaniną destylatu i muskatu, w których maceruje się zioła; zob. też metaxa w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	metaxa	metaxy
dopełniacz	metaxy	metax
celownik	metaksie	metaxom
biernik	metaxę	metaxy
narzędnik	metaxą	metaxami
miejscownik	metaksie	metaxach
wołacz	metaxo	metaxy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) wódka, trunek

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

n.gr. Μεταξά < n.gr. Μεταξάς → Metaksas; od nazwiska kupca Spirosa Metaksasa, który wynalazł ten trunek

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) metaxa
• białoruski: (1.1) метакса ż
• hiszpański: (1.1) metaxá ż
• kataloński: (1.1) metaxà ż
• niemiecki: (1.1) Metaxa m
• nowogrecki: (1.1) Μεταξά n
• rosyjski: (1.1) метакса ż
• słowacki: (1.1) metaxa ż
• ukraiński: (1.1) метакса ż

źródła:

metaxa (język angielski)

metaxa (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) spoż. metaxa

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

n.gr. Μεταξά

uwagi:

źródła:

metaxa (język łaciński)

metaxa (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) włók. nić jedwabna

odmiana:

(1.1) metax|a, ~ae (deklinacja I)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	metaxa	metaxae
dopełniacz	metaxae	metaxārum
celownik	metaxae	metaxīs
biernik	metaxam	metaxās
ablatyw	metaxā	metaxīs
wołacz	metaxa	metaxae

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) filum

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. Μεταξά; źródłosłów dla alb. mëndafsh, arumuński mãtasi, arumuński mãtase, bask. mataza, dalmatyński matuos, hiszp. madeja, katal. madeixa, franc. matasse, galic. madeixa, port. matassa, port. madeixa, rum. mătase, wł. matassa

uwagi:

źródła:

metaxa (język słowacki)

metaxa (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) spoż. metaxa

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

n.gr. Μεταξά

uwagi:

źródła: