masztalerz

masztalerz (język polski)

masztalerz (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) daw. starszy stajenny mający nadzór nad służbą stajenną, końmi, uprzężą; zob. też masztalerz w Wikipedii

(1.2) współcz. wykwalifikowany pracownik obsługujący konie w stadninach

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	masztalerz	masztalerze
dopełniacz	masztalerza	masztalerzy / rzad. masztalerzów
celownik	masztalerzowi	masztalerzom
biernik	masztalerza	masztalerzy / rzad. masztalerzów
narzędnik	masztalerzem	masztalerzami
miejscownik	masztalerzu	masztalerzach
wołacz	masztalerzu	masztalerze

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) masztelarz

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. masztalerstwo n, masztarnia ż, masztalnia ż

forma żeńska masztalerka ż

przym. masztalerski

związki frazeologiczne:

etymologia:

czes. maštal, czes. marštal → stajnia < niem. Mähre + Stall

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) шталмайстар m
• łaciński: (1.1) agaso m
• niemiecki: (1.1) Stallmeister m
• rosyjski: (1.1) шталмейстер m
• szwedzki: (1.1) stallknekt w

źródła:

Słownik wyrazów obcych PWN, Warszawa 1991, s. 537.