mandle

mandle (język polski)

mandle (1.1)

mandle (1.2)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) kulin. gw. (Śląsk Cieszyński) migdały

(1.2) anat. gw. (Śląsk Cieszyński) migdałki

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

por. czes. mandle

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

mandle (język czeski)

mandle (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kulin. migdał

(1.2) anat. migdałek

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	mandle	mandle
dopełniacz	mandle	mandlí
celownik	mandli	mandlím
biernik	mandli	mandle
wołacz	mandle	mandle
miejscownik	mandli	mandlích
narzędnik	mandlí	mandlemi

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) krční mandle • nosní mandle

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. mandlový

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: