logik

logik (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈlɔɟik], AS: [loǵik], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba zajmująca się zawodowo logiką

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	logik	logicy
dopełniacz	logika	logików
celownik	logikowi	logikom
biernik	logika	logików
narzędnik	logikiem	logikami
miejscownik	logiku	logikach
wołacz	logiku	logicy

przykłady:

(1.1) Pierwszym logikiem, który nie w pełni zgadzał się z prawem wyłączonego środka, był Arystoteles.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. logiczność ż, logika ż

przym. logiczny

przysł. logicznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) logik m
• słowacki: (1.1) logik m
• słoweński: (1.1) logik m

źródła:

logik (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) logik

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	logik	logici / logikové
dopełniacz	logika	logiků
celownik	logikovi / logiku	logikům
biernik	logika	logiky
wołacz	logiku	logici / logikové
miejscownik	logikovi / logiku	logicích
narzędnik	logikem	logiky

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. logika ż

przym. logický

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

logik (język duński)

wymowa:

IPA: [loˈgig]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) logika

odmiana:

(1.1) en logik, logikken; blm

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. logisk

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

logik (slovio)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

логик

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) logika

odmiana:

(1.1) lm logikis

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

logik (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) logik

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. logika ż, logickosť ż

forma żeńska logička

przym. logický

przysł. logicky

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

logik (język słoweński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) logik

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. logika ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

logik (język szwedzki)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) logika

odmiana:

(1.1) en logik, logiken, blm

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. logisk

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: