Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

literatka

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

literatka (język polski)

literatka (1.2)
wymowa:
IPA: [ˌlʲitɛˈratka], AS: [lʹiteratka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pisarka
(1.2) pot. mała szklaneczka o pojemności około 100–150 ml, używana zwykle do picia wódki
(1.3) pot. zawartość literatki (1.2)
odmiana:
(1.1-3)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikliteratkaliteratki
dopełniaczliteratkiliteratek
celownikliteratceliteratkom
biernikliteratkęliteratki
narzędnikliteratkąliteratkami
miejscownikliteratceliteratkach
wołaczliteratkoliteratki
przykłady:
(1.1) Maria Konopnicka była wybitną literatką.
(1.2) Piliśmy alkohol z literatek.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.2) szklanka
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. literacina m/ż, literiada ż, literatura ż, literówka ż, literat m
przym. literowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. literat + -ka
(1.2) od pol. literat (wyraz powstał w środowisku literackim, jak świadczą przykłady w słowniku Doroszewskiego[1]), a więc pierwotnie → szklaneczka, z której pijali literaci; co do budowy por. pol. kominiarka, pol. konfederatka[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło literatka w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ Hasło literatka 2 w: Franciszek Sławski, Słownik etymologiczny języka polskiego, t. IV, Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego, Kraków 1958–1965, s. 300.
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=literatka&oldid=20202”