kuban

kuban (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈkubãn], AS: [kubãn], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) gw. więz. kubek

(1.2) przest. łapówka

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kuban	kubany
dopełniacz	kubana	kubanów
celownik	kubanowi	kubanom
biernik	kuban	kubany
narzędnik	kubanem	kubanami
miejscownik	kubanie	kubanach
wołacz	kubanie	kubany

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.2) rzecz. kubaniarz m, kubaniarstwo n, zdrobn. kubanek m; przym. kubaniarski

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.2) podobno od rum. cu + bani → z pieniędzmi

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

kuban (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) Kubańczyk

odmiana:

(1.1) en kuban, kubanen, kubaner, kubanerna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Kuba, kubanska

przym. kubansk

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: mieszkańcy krajów Ameryki w języku szwedzkim

źródła: