Uwaga |
---|
kto kupuje, czego mu nie trzeba, nie ma potem za co kupić chleba
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
kto kupuje, czego mu nie trzeba, nie ma potem za co kupić chleba (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈktɔ kuˈpujɛ ˈʧ̑ɛɡɔ‿mu ɲɛ‿ˈṭʃɛba ˈɲɛ‿ma ˈpɔtɛ̃m ˈza‿ʦ̑ɔ ˈkupʲiʨ̑ ˈxlɛba], AS: [kto kupui ̯e čego‿mu ńe‿ṭšeba ńe‿ma potẽm za‿co kupʹić χleba], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• udziąs.• nazal.• zestr. akc.
- znaczenia:
przysłowie polskie
- (1.1) sytuacja, w której nie można zaspokoić podstawowych potrzeb z powodu wcześniejszego wyczerpania zasobów, energii, czasu[1][2]
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło kupić w: Nowa księga przysłów i wyrażeń przysłowiowych polskich, red. nacz. Julian Krzyżanowski, t. II, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1969–1978, s. 249.
- ↑ Hasło kupić w: Samuel Adalberg, Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich, Druk Emila Skiwskiego, Warszawa 1889–1894, s. 252.