Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

krnąbrny

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

krnąbrny (język polski)

wymowa:
IPA[ˈkr̥nɔ̃mbrnɨ], AS[kr̦nõmbrny], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.nazal.asynch. ą 
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) nieposłuszny, bezczelny, o trudnym charakterze
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Sama "ciocia" stwierdziła, że dziewczynka jest krnąbrna, dominuje nad swoją matką i potrzebuje silnej ręki[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) posłuszny, grzeczny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. krnąbrność ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
st.pol. krąbrny, być może z śwn. krumberkrzywy, przen. niesprawiedliwy, nieprawy, niesłuszny, zły, przewrotny (por. niem. krumm) + pol. -ny[2][3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Beata Zalot, Tygodnik Podhalański, 1999, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2006, ISBN 83-08-03648-1.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło krnąbrny w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.