kredyt

kredyt (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈkrɛdɨt], AS: [kredyt] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) ekon. odstąpienie określonej wartości w pieniądzach lub w towarach pod warunkiem zwrotu równowartości i odsetek w ustalonym terminie

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kredyt	kredyty
dopełniacz	kredytu	kredytów
celownik	kredytowi	kredytom
biernik	kredyt	kredyty
narzędnik	kredytem	kredytami
miejscownik	kredycie	kredytach
wołacz	kredycie	kredyty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) kupować na kredyt

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kredytor m, kredytowanie n, skredytowanie n

zdrobn. kredycik mrz

czas. kredytować ndk., skredytować dk.

przym. kredytowy, kredytorski

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. credito < łac. crēditum → 'pożyczka, dług, wierzytelność'

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) credit, w sklepie: charge account
• arabski: (1.1) ائتمان
• baskijski: (1.1) kreditu
• białoruski: (1.1) крэдыт m
• bułgarski: (1.1) кредит m
• czeski: (1.1) kredit m, úvěr m
• esperanto: (1.1) kredito
• hiszpański: (1.1) crédito m
• kataloński: (1.1) crèdit m
• niemiecki: (1.1) Kredit m
• nowogrecki: (1.1) δάνειο n, δανεισμός m, πιστοδότηση ż
• rosyjski: (1.1) кредит m
• szwedzki: (1.1) kredit w
• turkmeński: (1.1) kredit
• tuvalu: (1.1) kaitalafu
• ukraiński: (1.1) кредит m
• wilamowski: (1.1) krydit m, kredyt m

źródła:

Hasło kredyt w: SJP.pl.

kredyt (język wilamowski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

krydit

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) ekon. kredyt

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. credito < łac. creditum

uwagi:

źródła: