krawiec

krawiec (język polski)

krawiec (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈkravʲjɛʦ̑], AS: [kravʹi ̯ec], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) rzem. rzemieślnik zajmujący się szyciem ubrań i innych rzeczy z tkanin; zob. też krawiec w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	krawiec	krawcy
dopełniacz	krawca	krawców
celownik	krawcowi	krawcom
biernik	krawca	krawców
narzędnik	krawcem	krawcami
miejscownik	krawcu	krawcach
wołacz	krawcu / krawcze	krawcy

przykłady:

(1.1) Muszę pójść do krawca, aby skrócił mi sukienkę.

składnia:

kolokacje:

(1.1) pracować jako krawiec • uczyć się na krawca

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. krawiectwo n

zdrobn. krawczyk m

forma żeńska krawcowa ż, reg. krawczyni ż

czas. kroić ndk., krawać ndk., wykrawać ndk., wykroić dk.

przym. krawiecki

związki frazeologiczne:

(1.1) tak krawiec kraje, jak mu materii staje

etymologia:

(1.1) pol. krawać → ucinać

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) tailor, sewer, dressmaker
• arabski: (1.1) خياط
• baskijski: (1.1) jostun, josle
• białoruski: (1.1) кравец m
• czeski: (1.1) krejčí m
• dolnołużycki: (1.1) šlodaŕ m
• duński: (1.1) skrædder w
• esperanto: (1.1) tajloro
• francuski: (1.1) tailleur m
• górnołużycki: (1.1) krawc m
• grenlandzki: (1.1) mersortartoq, atisassiortoq
• hebrajski: (1.1) חיט m (chajat)
• hiszpański: (1.1) sastre m
• interlingua: (1.1) sartor
• jidysz: (1.1) שנײַדער m (sznajder)
• kataloński: (1.1) sastre m
• litewski: (1.1) siuvėjas m
• nepalski: (1.1) सूचिकार (sūcikāra)
• niemiecki: (1.1) Schneider m
• nowogrecki: (1.1) ράφτης m
• rosyjski: (1.1) портной m
• suahili: (1.1) mshonaji
• szwedzki: (1.1) skräddare w
• tetum: (1.1) badain-faru
• tybetański: (1.1) ཚེམ་པ
• ukraiński: (1.1) кравець m
• węgierski: (1.1) szabó
• wilamowski: (1.1) śnaejder m, šnȧjder m, śnajder m
• włoski: (1.1) sarto m

źródła: