krętarz

krętarz (język polski)

wymowa:

​, IPA: [ˈkrɛ̃ntaʃ], AS: [krẽntaš], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal.• asynch. ę 

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) anat. wyniosłość kostna na górnym końcu kości udowej; zob. też krętarz w Wikipedii

(1.2) zool. odcinek odnóża owadów

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	krętarz	krętarze
dopełniacz	krętarza	krętarzy
celownik	krętarzowi	krętarzom
biernik	krętarz	krętarze
narzędnik	krętarzem	krętarzami
miejscownik	krętarzu	krętarzach
wołacz	krętarzu	krętarze

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) krętarz większy • krętarz mniejszy

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Części ciała

tłumaczenia:

• hiszpański: (1.1) trocánter m; (1.2) trocánter m
• nowogrecki: (1.1) τροχαντήρας m; (1.2) τροχαντήρας m

źródła: