kowariancja

kowariancja (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌkɔvarʲˈjãnʦ̑ʲja], AS: [kovarʹi ̯ãncʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mat. stat. iloczyn współczynnika korelacji i odchyleń standardowych korelowanych zmiennych losowych; zob. też kowariancja w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kowariancja	kowariancje
dopełniacz	kowariancji	kowariancji / przest. kowariancyj
celownik	kowariancji	kowariancjom
biernik	kowariancję	kowariancje
narzędnik	kowariancją	kowariancjami
miejscownik	kowariancji	kowariancjach
wołacz	kowariancjo	kowariancje

przykłady:

(1.1) Kowariancja zmiennych niezależnych jest równa zero.

składnia:

kolokacje:

(1.1) macierz kowariancji

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. kowariantny, kowariancyjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) covariance
• francuski: (1.1) covariance ż
• interlingua: (1.1) covariantia
• niemiecki: (1.1) Kovarianz ż
• rosyjski: (1.1) ковариация ż
• słowacki: (1.1) kovariancia

źródła: