komisariat

komisariat (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌkɔ̃mʲiˈsarʲjat], AS: [kõmʹisarʹi ̯at], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) lokal, w którym urzędują pracownicy policji

(1.2) jednostka organizacyjna policji pełniąca funkcje w określonym terenie

(1.3) urząd tymczasowy utworzony do spełniania określonych zadań

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	komisariat	komisariaty
dopełniacz	komisariatu	komisariatów
celownik	komisariatowi	komisariatom
biernik	komisariat	komisariaty
narzędnik	komisariatem	komisariatami
miejscownik	komisariacie	komisariatach
wołacz	komisariacie	komisariaty

przykłady:

(1.1) Przy naszym rynku znajduje się poczta, kościół, komisariat i urząd miasta.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. komisja ż, komisarz m

zdrobn. komisariacik mrz

przym. komisaryczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. commissariat ← niem. Kommissariat

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) bryt. police station; (1.2) amer. police department
• arabski: (1.1) مركز شرطة m
• duński: (1.1) politistation
• esperanto: (1.1) policejo, (polica) komisarejo; (1.3) komisariato
• francuski: (1.1) commissariat, commissariat de police, poste de police
• japoński: (1.1) 警察署(けいさつしょ)
• kataloński: (1.1) comissaria ż
• niemiecki: (1.1) Polizeirevier n, austr. Plizeikommissariat n, Kommissariat n; (1.2) Polizeirevier n, austr. Plizeikommissariat n, Kommissariat n
• norweski (bokmål): (1.1) politistasjon
• portugalski: (1.1) braz. port. delegacia, distrito policial, port. esquadra
• ukraiński: (1.1) відділок m, комісаріат m; (1.2) відділок m
• włoski: (1.1) commissariato m; (1.2) commissariato m; (1.3) comitato m, commissariato m

źródła: