kombi

kombi (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈkɔ̃mbʲi], AS: [kõmbʹi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) mot. typ nadwozia

(1.2) mot. samochód z nadwoziem typu kombi (1.1)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1-2) zobacz też: Indeks:Polski - Motoryzacja

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) amer. station wagon, bryt. estate car, estate
• niemiecki: (1.1) Kombi m; (1.2) Kombi m

źródła:

kombi (esperanto)

oni kombas (1.1) katon

morfologia:

komb•i

wymowa:

​ ​

znaczenia:

czasownik

(1.1) czesać

odmiana:

(1.1)

 

tempo	vortformo	aktiva participo	pasiva participo
nuna	kombas	kombanta	kombata
pasinta	kombis	kombinta	kombita
venonta	kombos	kombonta	kombota
kondicionalo	kombus
imperativo	kombu

przykłady:

(1.1) Bonvolu kombu min. → Proszę, uczesz mnie.

składnia:

(1.1) kombi + B.

kolokacje:

(1.1) kombi barbon / harojn • kombi sin

synonimy:

antonimy:

(1.1) malkombi

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kombilo, kombisto

czas. diskombi

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: