kation

kation (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈkatʲjɔ̃n], AS: [katʹi ̯õn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) fiz. chem. dodatnio naładowany jon; zob. też kation w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kation	kationy
dopełniacz	kationu	kationów
celownik	kationowi	kationom
biernik	kation	kationy
narzędnik	kationem	kationami
miejscownik	kationie	kationach
wołacz	kationie	kationy

przykłady:

(1.1) Jon wodorowy to kation, ponieważ ma ładunek dodatni.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) anion

hiperonimy:

(1.1) jon

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. katoda ż, kationit

przym. kationowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. 'idący w dół'

uwagi:

(1.1) zobacz też: jon • anion

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) cation
• baskijski: (1.1) katioi
• interlingua: (1.1) cation
• islandzki: (1.1) katjón ż, plúsjón ż
• kataloński: (1.1) catió m
• niemiecki: (1.1) Kation n
• nowogrecki: (1.1) κατιόν n
• rosyjski: (1.1) катион m
• słowacki: (1.1) katión m
• szwedzki: (1.1) katjon w
• włoski: (1.1) catione m

źródła: